Zulu - 1964 VERHAALLIJN: 1879 de Britse regering krijgt te horen dat haar leger bij de slag van Isandhlwana door de Zoeloes werden verslagen. De zegevierende Zoeloes beroven na de veldslag de dode Britse soldaten van hun geweren en munitie. Op een massa Zoeloe huwelijksceremonie verneemt ook Zoeloe Koning Cetewayo (Chief Mangosuthu Buthelezi) de historische overwinning op de Britten. Op dezelfde ceremonie zijn ook missionaris Otto Witt (Jack Hawkins) en zijn dochter (Ulla Jacobsson) aanwezig. Het Rorke's Drift missiepost in Natal wordt gebruikt door het Britse leger als ziekenhuis en depot. Royal Engineers Luitenant John Chard (Stanley Baker) en kampcommandant Luitenant Gonville Bromhead (Michael Caine) ontvangen het nieuws van de vernietiging van de Britse kolom en vernemen dat een grote Zoeloe horde van wel 4.000 krijgers zich verplaatsen richting missiepost Roke's Drift. Als Luitenant John Chard van de Royal Engineers het commando neemt van het kleine Britse detachement, is dat niet naar de zin van infanterist Luitenant Gonville Bromhead. Chard besluit dat het missiestation moet worden verdedigd, omdat veel van de gewonden van de eerde slag in het ziekenhuis liggen. Het kamp telt, ongeveer honderd gevechtsklare soldaten aangevuld met dertig licht gewonden die klaar zich voorbereiden op wat zal gebeuren. Ze worden ook bijgestaan door een aantal vrijwilligers, zoals Bure Adendorf, die optreedt als adviseur. Met wagens, graanzakken enz. bouwen de manschappen barricades en wachten gespannen de aanval af. Een afdeling Boeren ruiters kan niet worden overgehaald door Chard om te blijven, maar sturen een ruiter om versterking te vragen. De inmiddels teruggekeerde missionaris Witt probeert de soldaten ervan te overtuigen niet te vechten. Zijn pacifisme en defaitisme, gespekt met religieus vuur, leidt er toe dat de lokale hulptroepen vluchten, deze worden vervolgens gevangen genomen door de officieren. Witt en zijn dochter zijn verbannen van het station. Inmiddels zijn de barricades zo ver gevorderd dat ze niet gemakkelijk kunnen worden ingenomen. De Zoeloe krijgers verschijnen in een omsingelende beweging aan de horizon van het heuvellandschap rond de missiepost. Het hoog niveau van organisatie en discipline die de Zoeloe krijgers vertonen doen de Britten, en de verdedigers beseffen dat ze te maken hebben met ernstige tegenstander. Echter, de slim uitgevoerde aanvallen van de numeriek veel superieure krijgers mislukken als gevolg van de Britse vestingwerken, de vuurkracht van de soldaten en de flexibele begeleiding van hun officieren. De Zoeloes met geweren in beslag genomen op Isandhlwana maken het de verdedigers moeilijk, maar hun onervarenheid in het van vuurwapens spelen hun nadeel. Niettemin, de Britten lijden verliezen, verschillende soldaten worden gedood en velen gewond in de confrontatie. In de komende uren zullen de Zoeloe aanvalsgolven elkaar opvolgen, maar telkens zullen ze afgeweerd worden. Daarbij zal het ziekenhuis is in brand gestoken worden, en de gewonden betrokken worden bij de gevechten met de Zoeloe als ze proberen om aan de vlammen te ontsnappen. Aanvallen gaan tot ver diep in de nacht door. De Britten moeten zich terugtrekken achter een barricade van graanzakken, die tijdens de pauzes in de gevechten hoger worden gebouwd. De Zoeloes hebben aanzienlijke verliezen geleden door de vuurkracht van de verdedigers en besluiten de belegering snel te beëindigen met een ultieme aanval. De volgende ochtend paraderen ze een paar honderd meter van de missiepost en beginnen een oorlogslied dat voorafgaat aan de laatste aanval. De Britten, van hun kant, reageren met "Men of Harlech", een Welshe militaire mars. Een laatste enorme Zoeloe stormloop loopt vast aan de verbouwde barricade, waarbij Chard en Bromhead met een drievoudige lijn van schutters en met een snel en krachtig vuursalvo de aanval weten te smoren. Nadat de laatste aanval is afgeweerd, trekken de Zoeloe zich terug en zingen ze vol lof over het heldendom van de Britse verdedigers. Op het einde van de film, leest Richard Burton de lijst van ontvangers van het Victoria Cross voor deze strijd. D.D. voor Libertina Movie.