( Foto boven: Eén van de opvallende Rode Puntmutskappen zoals die is gebruikt als bewijsmateriaal tijdens de rechtszaak. )

Appendix: Bloednacht Van Het Rode Puntmutskappen Front

Op 4 augustus 1971 gijzelden twee daders voor het eerst in de Duitse misdaadgeschiedenis gijzelaars in een bankfiliaal. De autoriteiten reageerden verward en in paniek. Uiteindelijk kwamen een gijzelaar (Ingrid Reppel) en een van de bankovervallers (Hans-Georg Rammelmayr) om het leven.

( Foto boven: De twee overvallers/gijzelnemers Hans-Georg Rammelmayr 1940 - 1971 en Dimitri Todorov 1947 -  )

De feiten zoals ze plaats vonden Op 4 augustus 1971 

Het was dicht bij sluitingstijd. In het kleine filiaal van Deutsche Bank aan de Prinzregentenstraße nr. 70 in de wijk Steinhausen in München heerste de normale bedrijvigheid. Elf klanten stonden op 4 augustus 1971 aan de kassa's om hun geld af te halen en andere bankzaken te verrichten. Een normale woensdag dus.

( Foto boven: Deutsche Bank aan de Prinzregentenstraße nr. 70 in de wijk Steinhausen München boven 1971 - onder 2008 )

Tot precies om 15.55 uur.

Want toen vielen twee mannen met rode puntmutskappen de bank binnen met getrokken pistolen en riepen: "Ga tegen de muur staan!" Uit de meegebrachte koffer pakten ze een machinepistool. De hoofdkassier en de winkelmanager moesten zich opstellen in lijn met de andere medewerkers en klanten. De gangsters lieten enkele mensen gaan, maar vijf vrouwen en de caissière moesten blijven.

( Foto boven de wapens van Hans-Georg Rammelmayr en Dimitri Todorov )

Om 16.08

reed een eerste patrouillewagen langs. Een voorbijganger waarschuwde de agenten toen ze voorbijreden en verklaarde dat hij een gemaskerde man met een machinepistool in de bank had gezien. Kort daarna staat de gealarmeerde politie met een groot contingent op de plaats van de misdaad in het centrum van München.

Agenten nemen positie in, ambulances staan klaar, helikopters cirkelen boven de buurt, cameramensen kijken naar de actie. In de daaropvolgende uren laten de gangsters twaalf van de 18 gijzelaars vrij. Rond dezelfde tijd boeien de gewapende mannen hun gijzelaars aan handen en voeten. De hoofdkassier werd gedwongen om de politie telefonisch de eis van de gangsters voor te lezen. In hun eisen gaan de twee gangsters voluit: Twee miljoen mark moet de Deutsche Bank betalen en een neutrale vluchtauto van het merk BMW voor de bank plaatsen. Ze omschrijven zichzelf als een groep van het "Rode Front", dat wraak zou nemen op de bevolking met bruut geweld tegen de gijzelaars en daarbovenop een vergeldingsactie dat onder meer zal bestaan uit: mitrailleuraanvallen op voorbijgangers en explosieve aanvallen e, het opblazen van Deutsche Bank zelf, als de eisen niet worden ingewilligd voor 22:00
‎Dat dit alles, de explosieven, het Rode Front en de vergeldingsactie ‎
‎ zijn uitgevonden, en dienen enkel om hun eisen kracht bij te zetten, maar dat weet niemand buiten de poorten van de bank.

Tegen 17.00 uur

waren de drukke wegen rond het bankkantoor afgesloten voor auto's. Ondanks stroomden gedurende de avond ongeveer 5.000 enthousiaste toeschouwers volledig onbeschermd naar de plaats, om de actie te volgen. Vaders liftten kinderen op hun schouders voor een beter zicht, meisjes in hotpants scholden politieagenten uit en duwden schaamteloos de agenten hun machinepistolen schaamteloos opzij. Tegelijkertijd vormde de Münchense politiechef Manfred Schreiber een taskforce en besprak met de vertegenwoordigers van Deutsche Bank of en hoe het geëiste losgeld verstrekt moest worden. Deutsche Bank besloot het losgeld te betalen.  

( Foto boven: Ongeveer 5.000 toeschouwers volgden de actie. )

Om 18.11

namen de politiechef en specialisten van de overvalafdeling voorlopig hun intrek in een privékantoor op de hoek van de Prinzregentenstraße en trogerstraße – tegenover het bankgebouw. Een dubieuze oproep van de bandieten werd uitgezonden op de radio, waarin ze beweerden tot een "Rood Front" te behoren. De communicatie tussen het bankkantoor en de buitenwereld verliep telefonisch en met kleine stukjes papier die door deuren en ramen werden geduwd.

Een paar minuten later eisten de bankovervallers een snelle BMW als vluchtauto. Deze werd midden op straat geplaatst. De deuren stonden open, de motor draaide. Over de megafoon vroeg een ambtenaar aan de gangsters: "Kom in tweetallen uit de bank. Wij voorzien u van deze auto en garanderen u een veilige aftocht."

De gijzelnemers reageerden hier niet op.

( Foto boven: Het vluchtvoertuig (BMW) die door de politie voor het filiaal van Deutsche Bank werd geleverd. )

Vanaf 18.40 

Terwijl de voorbereiding en overdracht van het losgeld aan de gang zijn verzamelen zich niet alleen enkele honderden politieagenten voor het bankfiliaal maar ook steeds meer toeschouwers. Ondertussen nam een hoofdofficier van justitie in het onderzoek het commando van de operatie ter plaatse over, hoewel politiechef Schreiber en zijn plaatsvervanger Georg Wolf aanwezig waren. Hij vertrouwde erop dat de daders werden geëlimineerd bij het verlaten van de bank. Maar de politie van München had geen goed opgeleid personeel. Dus werden verschillende officieren die bekend staan als hobbyjagers naar een grindbak gestuurd om er te oefen met de aanvalsgeweren van het Bundeswehr-type G-3 voorzien met richtkijkers.

( Foto boven: politiechef Schreiber )

Tussen 19:00 en 21:00 

Onderhandelingen over levering van voedsel voor de gijzelaars en gijzelnemers. Om 21: 00 leveren twee chef- koks van het naburig restaurant de Feinkost Käfer met een glimlach op het gezicht een mand voedsel aan de bank. Waarna de hoofdkassier naar buiten komt en de mand mee naar binnen neemt en het gezelschap van gijzelaars en gijzelnemers eten. Het menu bestaat uit biefstuk tartaar (remouladesaus) en een tiental flessen Asbach Uralt ( een Duitse brandewijn die een alcoholpercentage heeft van 38% )

( Foto boven: De twee chef- koks van het naburig restaurant de Feinkost Käfer leveren een mand voedsel. )

De tijd verstreek en rond 22.00 uur verliep het ultimatum van de daders,

zonder dat er een ontknoping kwam voor het drama, want één van de bankbedienden krijgt hartproblemen. Een arts krijgt de toelating om de bank binnen te gaan en de vrouw te onderzoeken. De overvallers besluiten dat de arts samen met de zieke vrouw het pand mogen verlaten.  Ondanks dat één van de daders een machinepistool en de ander een revolver constant in de handen houden, voelen de gijzelaars zich redelijk veilig en ontwikkelen er een vertrouwen in de gijzelnemers, immers lieten ze een gijzelaar vrij met hartproblemen, zorgden voor voedsel, sigaretten en alcohol. Waarschijnlijk om die reden geeft Ingrid Reppel zich op als vrijwilliger om als schild te dienen bij de aftocht van de twee gijzelnemers. 

Ondertussen staan de zes "getrainde" schutters die op het laatste ogenblik de georganiseerde spoedcursus volgden, in positie.

Kort voor middernacht, de ontknoping: 

De overdracht van de 2.000.000 D. Marken gebeurt in een jute zak die geplaatst wordt aan de deur van het bankfiliaal, waarop de hoofdkassier naar buiten komt met in zijn spoor de aan handen geknevelde en geblinddoekte 20 jarige bankbediende Ingrid Reppel en plaats haar in de met openstaande deuren BMW. Vervolgens gaat de hoofdkassier terug naar het filiaal en neemt de jute zak met losgeld op zijn schouder en legt deze in de BMW. Even later verschijnt Hans-Georg Rammelmayr een van de twee daders met zijn fel rode puntmutskap op, met pistool in de linkerhand, maar zonder dekking van een gijzelaar en loopt richting de vluchtauto (Gedurende die seconden was er een ideale gelegenheid om Rammelmayr te raken die alleen naar de auto liep), waarin eerder de jonge gijzelaars Ingrid Reppel werd geplaatst.

Het plan van de onderzoekende hoofdaanklager was om de boef uit te schakelen door hem neer te schieten en onmiddellijk daarna de bank gelijktijdig van voren en van achteren te bestormen om de tweede gijzelnemer te overweldigen. Maar de flitsen van de aanwezige fotografen verblindde de schutters, die ook geen radiocontact met elkaar hadden en daardoor enkele seconden gedesoriënteerd waren.

Pas als de gijzelnemer bij de autodeur stond, werd er een schot gelost en liet de man met rode puntmutskap zich op de zetel van de BMW vallen. Als gevolg hiervan begon een wilde schietpartij op de auto, waarbij bijna 200 patronen werden afgevuurd. De dader en de gijzelaar liepen zulke ernstige verwondingen op dat ze even later stierven. Volgens de autopsiebevindingen dode een kogel uit het pistool van de gijzelnemer Hans-Georg Rammelmayr de jonge bankmedewerkster Ingrid Reppel.

( Foto boven: De geknevelde Ingrid Reppel enkele minuten voor ze zou sterven. )

( Foto boven: Hans-Georg Rammelmayr alleen op weg naar de vluchtauto. Het Moment waarop hij kon worden neergeschoten, maar flitsstormen van de fotografen verblindden de politieschutters. )

( Foto boven: Het dodelijk slachtoffer de 20 jarige bankbediende Ingrid Reppel )

( Foto boven: Brandweerlieden en hulpartsen bij de vluchtauto, proberen Hans-Georg Rammelmayr nog te reanimeren. )

( Foto boven: De dodelijk getroffen bankovervaller/gijzelenemer Hans-Georg Rammelmayr. )

( Foto boven: De met kogels doorzeefde BMW, op de grond de jute zak met het losgeld bewaakt door 2 agenten. )

Enkel minuten later:

Ook de bestorming van de bank draaide uit op een fiasco: het commando op de binnenplaats had veel te veel nodig om de deur van de bank open te breken, en voor de manschappen aan de Prinzregentenstraße bleek het uitstalraam van het filiaal bijna onoverkomelijk. Gelukkig maakte de tweede dader die nog aanwezig was in de bank geen gebruik van de gelegenheid om te schieten op de gijzelaars die nog in zijn macht waren. Hij werd overweldigd en geïdentificeerd als de 24-jarige Dimitri Todorov, geboren in Graz. Zijn dode handlanger was de in München geboren Hans-Georg Rammelmayr was 31 jaar oud.

( Foto boven: Politieagenten bestormen de bank na het eerste vuurgevecht met Hans-Georg Rammelmayr. )

( Foto boven: Arrestatie van de tweede bankovervaller Dimitri Todorov. )

( Foto boven: Bankovervaller Dimitri Todorov in het arrestatiebusje. )

Consequentie:

Uit het drama bij deze eerste bankoverval met gijzeling in de Bondsrepubliek Duitsland trok het politiehoofdkwartier van München de consequentie dat in de komende weken enkele officieren die bekend staan als goede schutters training moeten krijgen voor de aanvalsgeweren in het arsenaal; vanaf dat moment werden ze intern beschouwd als precisieschutters.

Er volgde echter niets anders, noch de oprichting van een speciale eenheid voor dergelijke situaties – politiechef Schreiber was tegen dergelijke troep, "omdat ze het hele jaar door, niets anders zouden moeten doen dan op schapenkoppen schieten" – noch de aanschaf van geschikte radiotechnologie voor de schutters gebeurde. Ook buiten Duitsland, trok geen enkel ander land in West-Europa een conclusie uit de gebeurtenissen in München en bleef het trainen van politieagenten in tactieken voor het gedwongen bevrijden van gijzelaars onbestaande. Met alle gevolgen van dien zal blijken, 13 maanden later... Toen de ontknoping van de gijzeling door moslimterroristen in het Olympisch Dorp op 5 september 1972, uitliep op een nog veel groter drama.

D.D. voor Libertina Movie

Bronnen: Politie van München, ZDF, ARD, Stern, Bild, Merkur, Bundes Archiv Duitsland