Nymph()maniac Vol. I & Vol. II - 2013

Op een winteravond vindt Seligman (Stellan Skarsgård) een oudere hoogopgeleide eenzaat gaat terug naar huis van boodschappen, in een donker steegje vindt hij de in elkaar geslagen Joe (Charlotte Gainsbourg) liggend op de grond. Hij neemt haar mee naar zijn huis en verzorgt haar en stopt de onfortuinlijke vrouw in een bed. In de kamer hangt een vliegvisaas aan de muur die de aandacht trekt van Joe. Seligman's favoriete hobby is vooral veel lezen over het vliegvissen maar in het vliegvissen zelf is hij slecht, daarom heeft hij een vliegvisaas aan zijn muur hangen verteld hij, en zo begint hun gesprek. Met veel aandacht luistert Seligman naar Joe die zonder schroom haar wellustig levensverhaal vertelt. Seligman, analyseert, vergelijkt en verklaart Joe's verhalen tussen de verhalen door met de kennis waar hij over gelezen heeft.

DEEL I:

1.The Compleat Angler:

Geïnspireerd door een vliegvisaas aan de muur achter haar en Seligmans liefde voor Izaak Waltons boek "The Compleat Angler", opent Joe haar verhaal door te praten over haar vroegrijpe seksuele fascinatie tijdens haar vroege jeugd. Haar vader (Christian Slater) is een boomminnende dokter die ze aanbidt, terwijl haar moeder (Connie Nielsen), zoals Joe haar beschrijft, een "koude teef" is. In de adolescentie verliest Joe (Stacy Martin) haar maagdelijkheid aan een willekeurige jongeman genaamd Jerôme (Shia LaBeouf). Deze eerste ontmoeting, die eindigt met Jerôme die haar terloops verlaat om zijn brommer te repareren, laat haar teleurgesteld achter, terwijl Seligman opmerkt dat de combinatie van het aantal keren dat Jerôme haar doordrong, drie keer vaginaal en vijf keer anaal, lijkt op de Fibonacci-reeks. Enkele jaren later neemt Joe deel aan een wedstrijd met haar vriend B (Sophie Kennedy Clark) tijdens een treinreis; wie van de twee meisjes seks heeft met de meeste passagiers voor de aankomst van de trein op het station, wint een zak chocoladesnoepjes. Na de seks met verschillende mannen, wint Joe door een pijpbeurt uit te voeren op een passagier in eersteklas, S (Jens Albinus). S is een getrouwde man die zich verzet tegen zowel haar als B's avances, maar uiteindelijk dwingt Joe zichzelf op. Joe vertelt Seligman dat haar ontmoeting met S de eerste van vele vreselijke dingen is die ze heeft gedaan, maar Seliman vergoelijkt haar daad.

2. Jerôme:

Er volgt een discussie over het gebrek aan mannelijkheid bij mannen die cakevorken gebruiken om gebak te eten. Joe vertelt over haar eerste ervaringen met echte liefde, iets dat ze afdoet als "lust en jaloezie". Joe neemt meer geliefden aan terwijl zij en B met verschillende vrienden een club creëren, "The Little Flock", gewijd aan het bevrijden van zichzelf en de fixatie van de samenleving op liefde. Joe vertrekt uiteindelijk uit de groep nadat alle andere leden uiteindelijk een serieuze gehechtheid aan hun veroveringen hebben ontwikkeld. Als jongvolwassene stopt Joe met de medische school en vindt ze werk als secretaresse bij een drukkerij. Haar eerste werkgever is niemand minder dan Jerôme. Hoewel zijn seksuele bedoelingen duidelijk zijn, vermijdt ze zijn avances en slaapt met andere collega's, wat hem frustreert. Wanneer Joe eindelijk beseft dat ze gevoelens voor Jerôme heeft ontwikkeld, schrijft ze hem een brief. Ze is echter te laat omdat hij is vertrokken met de jaloerse secretaresse van zijn oom Liz (Felicity Gilbert), die zich volledig bewust was van Joe's gevoelens. Ze wordt onmiddellijk ontslagen door zijn oom (Jesper Christensen), de eigenlijke eigenaar van het bedrijf, door haar gebrek aan ervaring en valt terug naar het haar nymfomanie gedrag, ondanks een verlangen naar Jerôme.

3. Mrs. H:

Bij een gelegenheid met een van haar minnaars, H (Hugo Speer), veroorzaakt Joe onbedoeld conflicten waardoor hij zijn vrouw voor haar verlaat. In de steek gelaten vrouw H (Uma Thurman) zoekt haar op en verwenst hen beiden in het bijzijn van haar kinderen, hoewel Joe in het heden stelt dat dit haar nauwelijks heeft beïnvloed. De situatie wordt nog ongemakkelijker wanneer Joe's volgende minnaar, A (Cyron Melville), bij het huis aankomt terwijl H zich midden haar mentale inzinking bevindt. Uiteindelijk vertrekt de familie maar niet voordat Mrs. H Joe verbaal beschimpt.

4. Delirium:

Een gesprek over Edgar Allan Poe en zijn dood herinnert Joe aan de laatste keer dat ze haar vader zag. Zij is de enige die hem in het ziekenhuis bezoekt als hij sterft aan kanker. Joe's vader vraagt haar om haar moeder, die bang is voor ziekenhuizen, niet te belasteren omdat ze niet aan zijn zijde staat en uitlegt dat ze afscheid hebben genomen van elkaar. Joe is een getuige van het naderende einde van haar vader die met zware aanvallen van gewelddadige spasmen en paranoïde waanideeën om zijn vrouw schreeuwt. Om haar gedachten af te leiden van het lijden van haar vader, heeft Joe geslachtsgemeenschap met verschillende mensen in het ziekenhuis. Wanneer hij uiteindelijk sterft, wordt Joe seksueel opgewonden, daarbij loopt een druppel vaginaal vocht langs haar dij terwijl ze voor het lichaam staat en verdoofd raakt van depressie.

5. The Little Organ School:

Nadat Seligman uitlegt hoe hij vindt dat Bach polyfonie heeft geperfectioneerd, gebruikt Joe zijn voorbeeld om te praten over drie geliefden in de aanloop naar haar "cantus firmus." De "basstem", F (Nicolas Bro) is een tedere maar voorspelbare man die haar seksuele behoeften boven de zijne stelt. De "tweede stem", G (Christian Gade Bjerrum), maakt Joe enthousiast, vanwege zijn dierlijke controle in bed. Tijdens een van Joe's regelmatige wandelingen in het lokale park vindt Jerôme haar na het scheiden van Liz, een toeval dat Seligman belachelijk vindt en ze omarmen. Terwijl het tweetal zich bezighouden met authentiek gepassioneerde seks - naast Joe's ervaringen met F en G - raakt Joe emotioneel radeloos als ze ontdekt dat ze niets meer kan “voelen”.

DEEL II:

Joe ergert zich aan Seligman en beschuldigt hem ervan de ernst van haar verloren seksualiteit over het hoofd te zien om zich te concentreren op het zinbeeldige, voordat hij zich realiseert dat hij zich niet kan inleven in haar verhalen. Hij gaat verder met het bevestigen van zijn aseksualiteit en maagdelijkheid, maar verzekert haar dat zijn gebrek aan vooringenomenheid en "onschuld" hem de beste man maakt om naar haar verhaal te luisteren. Ze raakt geïnspireerd om hem een ander deel van haar leven te vertellen na het opmerken van een icoon van de Maagd Maria en een discussie over de verschillen tussen de Oosterse Kerk ("de kerk van geluk") en de Westerse Kerk ("de kerk van het lijden").

6. The Eastern and the Western Church (The Silent Duck):

Joe haalt herinneringen op over een excursie als jong meisje toen ze een visioen had over Valeria Messalina en de hoer van Babylon die over haar heen kijkt terwijl ze zweefde en spontaan haar eerste orgasme kreeg, wat Seligman schokt als hij uitlegt dat haar orgasme een aanfluiting is van de transfiguratie van Jezus op de berg. Terug naar waar ze gebleven was in haar verhaal, raakt Joe in een crisis wanneer ze haar vermogen verliest om seksueel plezier te bereiken, hoewel ze een ander soort plezier vindt in haar tijd met Jerôme. Heeft Jerôme moeite om haar seksuele behoeften bij te houden en stelt haar voor om andere mannen te zien. Dit blijkt later schadelijk te zijn, omdat hij jaloers wordt. Joe's seksuele inspanningen worden steeds avontuurlijker door o.a. een slecht voorbereide trio met twee Afrikaanse broers die uitmondt in een verknoeide sekspartij; de frustratie om haar orgasme terug te winnen culmineert in bezoeken aan K (Jamie Bell), een sadist die op gewelddadige wijze vrouwen aanvalt die zijn zijn bedrijf bezoeken. Hoe meer ze hem bezoekt, hoe meer ze haar huishoudelijke taken verwaarloost. Met Kerstmis, na een incident met hun zoontje dwingt Jerôme haar om te kiezen tussen de familie en K. Ze kiest voor het laatste en neemt, na een bijzonder brute pak slaag van K die haar in staat stelt om weer een climax te bereiken, besluit ze een pad van eenzaamheid te volgen, de echt enige mogelijkheid om een normaal leven te leiden. Hun kind Marcel wordt naar een pleeggezin gestuurd omdat Jerôme geen ruimte in zijn leven voor hem heeft.

7. The Mirror:

Kijkend naar de spiegel tegenover Seligman's bed, springt Joe en stuk vooruit in de tijd met haar verhaal. Enkele jaren later heeft Joe weer plezier, maar haar genitaliën blijven de gevolgen behouden als gevolg van een leven lang seksuele activiteit vermengd met K's seksuele wreedheden. Haar gewoonten zijn bekend onder haar collega's in het nieuwe kantoor, waardoor haar baas eist dat ze therapie volgt tegen haar seksverslaving onder de dreiging dat ze anders haar baan en elke toekomstige baan die ze aanneemt zal verliezen. Op de vraag waarom ze de therapie weigerde bij te wonen, vertelt Joe over het zwanger worden na het verlaten van Jerôme en Marcel en het eisen van haar arts om de 11-weekse zwangerschap af te breken, maar hij staat erop dat ze eerst met een counselor praat. Het bezoek aan de psycholoog (Caroline Goodall) eindigt rampzalig vanwege Joe's houding ten opzichte van de situatie. Ze besluit het heft in eigen handen te nemen en de abortus zelf uit te voeren. Met behulp van de kennis die ze van de medische school had behouden, breekt Joe de zwangerschap af door gebruik te maken van verschillende huishoudelijke werktuigen en een kleerhanger. Terug in het heden krijgen Joe en Seligman een zeer verhitte discussie over Joe’s abortus actie en Seligman's potentiële hypocrisie. Uiteindelijk woont Joe met flinke tegenzin een Therapeutisch sessie bij en probeert, nadat ze haar appartement van bijna alles ontdaan heeft. Tijdens een ontmoeting drie weken later ziet ze een weerspiegeling van haar jongere zelf in de spiegel en beledigt ze elke deelnemer van de sessie groep, inclusief de therapeut, en verkondigt ze met trots haar nymfomanie gedrag op, voordat ze naar buiten loopt.

8. The Gun:

Joe vertelt Seligman dat ze niet zeker weet waar ze haar verhaal moet afsluiten, omdat ze elk onderwerp uit zijn kamer heeft gebruikt om elk "hoofdstuk" te inspireren. Na een suggestie van hem merkt ze hoe de vlek van een kopje thee die ze eerder in woede had tegen de muur gooide eruit ziet als een Walther PPK, hetzelfde soort pistool dat haar favoriete literaire personage James Bond gebruikt, en precies weet hoe en waar dingen moeten eindigen. Zich realiserend dat ze geen plaats heeft in de "normale" samenleving, wendt Joe zich tot de georganiseerde misdaad en wordt een incassobureau, gebruikmakend van haar uitgebreide kennis van mannen, seks en sadomasochisme. Ze haalt herinneringen op aan een man (Jean-Marc Barr) die ze aanvankelijk seksueel onleesbaar vindt. Ze bindt hem op een stoel, stript hem en probeert hem te provoceren met elk seksueel scenario dat ze maar kan bedenken. Na verder verhoor komt Joe tot het besluit dat hij een onderdrukte pedofiel is. Ze heeft medelijden met hem. Joe legt Seligman uit hoe ze diep medeleven voelt met mensen die geboren worden met een verboden seksualiteit. Ze identificeert zich sterk met de eenzaamheid en status van de man als een seksuele verschoppeling, en juicht hem toe dat hij door het leven gaat zonder handelen naar zijn afwijkende verlangens. Als Joe's meerdere, L (Willem Dafoe), beveelt om de 15 jarige P (Mia Goth)dochter van criminelen, te verzorgen voor wijst Joe het voorstel af, maar leeft uiteindelijk mee met het meisje in kwestie. P is een kwetsbaar, eenzaam, emotioneel beschadigd jong meisje dat zich al snel vastklampt aan Joe. De twee ontwikkelen een speciale relatie. Joe opent haar hart voor P en nodigt haar uiteindelijk uit om bij haar te komen wonen. Na verloop van tijd ontwikkelt de relatie van Joe en P naar een seksuele dimensie, die leidt tot romantiek. Terwijl P volwassen lijkt te worden, besluit Joe aarzelend om haar jonge vrouwelijke minnaar de kneepjes van haar vak te leren. Tijdens een rondje incasso merkt Joe dat ze in een huis van Jerôme (nu gespeeld door Michaël Pas) zijn en om ervoor te zorgen dat ze niet wordt gezien, vertelt ze P dat ze klaar is om een eerste soloklus uit te voeren. Dit blijkt een vergissing te zijn als Joe uiteindelijk ontdekt dat P een affaire heeft met Jerôme. In een mislukte poging om de stad te verlaten, wacht Joe op Jerôme en P in de steeg tussen zijn huis en haar appartement en trekt een pistool dat ze eerder van P af nam. Als ze de trekker overhaalt, weigert het pistool omdat ze het vergat op te rekken. Waarna Jerôme, Joe op wrede wijze in elkaar slaat om vervolgens seks te hebben met P. precies op dezelfde manier waarop hij Joe ooit haar maagdelijkheid ontnam. De vernedering voor Joe wordt totaal als P. na de seks, urineert op de in elkaar geslagen Joe voordat P. samen met Jerôme de plaats verlaten. Als kijker belanden we terug bij het begin van de film met de scene waarbij Joe in elkaar geslagen op de grond ligt in een donkere steeg.

Terug in het heden suggereert Seligman hoe de omstandigheden van Joe's leven te wijten kunnen zijn aan verschillen in gendervertegenwoordiging; alle stigma, schuld en schaamte dat ze voelde bij haar acties maakte haar terugvechten mannelijk agressief. Uiteindelijk "vergeten" om het pistool te rekken omdat haar menselijke waarde haar niet zou toestaan om iemand te doden, zelfs Jerôme niet. Joe, die tot nu toe de advocaat van de duivel speelde voor Seligmans aannames, voelt zich eindelijk in vrede met zichzelf, nadat Seligman open stond voor haar verhaal, iemand met wie ze echt als vriend beschouwt. Ze zegt dat ze te moe is om verder te gaan en vraagt om te gaan slapen. Als Joe begint in te dommelen, keert Seligman in stilte terug. Hij stapt in het bed met zijn broek uit en probeert gemeenschap met haar te hebben. Joe wordt wakker en realiseert zich wat Seligman doet, grijpt naar en pakt het pistool. Seligman protesteert en probeert zijn gedrag te rechtvaardigen, maar Joe schiet hem neer, pakt haar spullen en ontvlucht het appartement.

Tijdens de aftiteling speelt het nummer Hey Joe, die Charlotte Gainsbourg speciaal coverde voor Nymph()maniac op vraag van Lars von Trier. (zie *muziekfragment)

D.D. voor Libertina Movie.